برای درک کردن ناتوانی روانی اجتماعی ناشی از یک وضعیت بهداشت روانی، بجاست که در آغاز مفهوم “ناتوانی” را بررسی کنیم. این ویدیو خلاصه کوتاهی از حقوق انسان ها، بر اساس کنوانسیون سازمان ملل در مورد حقوق انسان های ناتوان ، را نشان می دهد.
یک ناتوانی می تواند بر روش استفاده انسان از مغز و بدنش تاثیر بگذارد، و همچنین می تواند بر توانایی او در انجام امور در محیط زندگیش موثر باشد. ناتوانی ممکن است به صورت های زیر باشد:
برای درک کردن ناتوانی روشهای گوناگونی وجود دارد، که مهم ترین آنها مدل اجتماعی و مدل پزشکی می باشند.
در این مدل، “ناتوانی” توسط افراد دیگری در جامعه، کسانی که مشکلات خاص یک فرد را نمی فهمند، بوجود می آید. در مدل اجتماعی “ناتوانی” در قالب تعامل بین افرادی که نقصی دارند با محیطی مملو از مشکلات دیده می شود، مشکلاتی مثل موانع طبیعی و رفتار انسان
های دیگر.در مدل اجتماعی از حقوق انسان های ناتوان پشتیبانی می شود تا آنها بتوانند همانند دیگران زندگی کاملی داشته باشند.
در این مدل، “ناتوانی” یک وضعیت تندرستی می باشد. ناتوانی غالبا به صورت مساله یک فرد دیده می شود، و نه مساله محیط زندگی.این مدل بر کارهایی که یک فرد نمی تواند انجام دهد تمرکز می کند.
در این مثال می بینیم که چگونه یک مشکل واحد توسط این دو مدل دیده می شوند:
کسی که بدون پا متولد شده است:
- مدل ناتوانی پزشکی می گوید که ناتوانی نداشتن پا می باشد
- مدل ناتوانی اجتماعی می گوید که شخص بدون پا نمی تواند از امکانات جامعه استفاده کند زیرا ساختمان ها، ماشین ها و خیابان ها برای انسان
های صاحب پا طراحی شده اند. موانع محیطی موجب ناتوانی می شوند. با تغییراتی در محیط زیست، ناتوانی کاهش می یابد، به عنوان مثال، با درست کردن سطوح شیبدار مخصوص صندلی چرخدار، بالا بر و اتومبیل هایی که با دست هدایت می شوند.
بجاست که شما هر دو مدل را درک کنید، تا بتوانید با هر دو مرکز پزشکی و اجتماعی کار کرده و پشتیبانی مورد نیازتان را دریافت کنید.
بیاد داشته باشید، بهبودی فقط به معنای تغییرکردن یک نفر نیست. بهبودی همچنین به معنای تغییرات محیط زیست – جامعه ما – می باشد تا برای همه قابل دسترس تر گردد. بهبودی شامل این نیز می شود که بتوانیم تفاوت ها را بصورت نقاط قوت ببینیم!
در حالیکه یک فرد می تواند دارای تفاوت هایی باشد که بر زندگیش اثر بگذارد، تمرکزما بر روی قادر کردن افراد برای مشارکت در جامعه بر اساس برابری می باشد.
ناتوانی روانی اجتماعی به این معنا است که روش فکر کردن, احساس کردن یا تعامل تان با دیگران به صورتی است که می تواند مانعی برای مشارکت کامل شما در زندگی باشد.
همانگونه که از اصطلاح ناتوانی بر می آید، دو راه برای درک کردن ناتوانی ناشی از یک وضعیت بهداشت روانی وجود دارد:
اصطلاح “ناتوانی روانی اجتماعی” از کنوانسیون سازمان ملل در مورد حقوق معلولین سرچشمه می گیرد.
واژه “روانی اجتماعی” از دو چیز می آید:
ناتوانی های روانی اجتماعی غالبا به آثار اجتماعی و اقتصادی زندگی کردن با معلولیت روانی می پردازد، بدین ترتیب در مورد چیزهایی مثل پول درآوردن، خریدن چیزهای مورد نیازتان، یا داشتن روابطی با دوستان یا خانواده. ناتوانی روانی اجتماعی به تشریح مشکلاتی می پردازد که ناشی از معلولیت روانی شخص می باشد، مشکلاتی که بر توانایی مشارکت او در زندگی تاثیر می گذارند.
ناتوانی روانپزشکی بر روی آثار و درمان های علایم تعریف شده پزشکی تمرکز می کند، علائمی که مربوط به یک تشخیص تندرستی روانی باشند.
reimagine.todayاز اصطلاح “ناتوانی روانی اجتماعی” استفاده می کند در حالی که توجه خود را بر روی آثار اجتماعی و اقتصادی زندگی کردن با معلولیت روانی متمرکز می سازد.
در حالی که همه افرادی که دارای یک وضعیت بهداشت روانی هستند ناتوانی روانی اجتماعی را تجربه نخواهند کرد، آن هایی که تجربه کنند درگیر چنین مشکلاتی خواهند بود:
پشتیبانی درست می تواند آثار ناتوانی روانی اجتماعی را به مقدار زیادی کم کند.
لینک های مفید
United Nations Convention on the Rights of People with Disabilities [PDF]
هنگامی که برای دسترسی به ان دی آی اس 6 قدم را جستجو می کنید، شما به سمت تمرین های “کتابچه زندگی تان را دوباره تجسم کنید” هدایت می شوید، به جایی که می توانید برای پشتیبانی از درخواست تان پرسش ها و تمرین ها را کامل کنید.
ا تامین مالی
